Θεσσαλονίκη,25/ 03/ 2023

Αρ. Πρ.:11481


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Μήνυμα Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος για την Επέτειο της 25ης Μαρτίου.»

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, η αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς του υπόδουλου Γένους, είναι ένα ορόσημο για την Παγκόσμια Ιστορία, αλλά είναι και το μέγιστο ιστορικό γεγονός για την πατρίδα μας. Ιδιαίτερα, αν λάβουμε υπόψη μας τις αντίξοες συνθήκες εκείνης της εποχής, με τις οποίες είχε να αντιπαλέψει η ηρωική προσπάθεια των προγόνων μας.

Από τη μια, η ισχυρή Οθωμανική Αυτοκρατορία, και από την άλλη, μια αντιδραστική πολιτική, που εκπορεύεται από την Ιερά Συμμαχία στην οποία πρωτοστατούσε ο Αυστριακός Καγκελάριος Μέτερνιχ. Ο χαρακτήρας της Ελληνικής Επανάστασης ήταν εθνικοαπελευθερωτικός, δηλαδή σκοπό είχε τη δημιουργία εθνικής εστίας, ανεξάρτητου κράτους με την απελευθέρωση του υπόδουλου ελληνικού γένους, αλλά ήταν και κοινωνικό-απελευθερωτικός, με τη διασφάλιση κοινωνικής Δικαιοσύνης και την κατάκτηση ελεύθερου και δημοκρατικού βίου.

Η εξέγερση του 1821 ήταν απότοκος πλειάδας Επαναστάσεων – Προεπαναστατικών κινημάτων, τοπικών ξεσηκωμών, που έκαναν έκδηλη την αποφασιστική προσήλωση των Αγωνιστών στο σύνθημα “Ελευθερία ή Θάνατος”. Γεγονότα κορυφαία που διατρανώνουν και επισφραγίζουν τη στάση αυτή, είναι οι πράξεις αυτοθυσίας και πρωτοφανούς γενναιότητας που συντάραξαν ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο. Κάθε τόπος και μια εστία Επανάστασης, κάθε μέρα και μια σελίδα αιματόβρεκτου Αγώνα.

Η τιμή για την έναρξη του Αγώνα, ανήκει σε έναν Πόντιο, τον εκ Τραπεζούντος καταγόμενο Αλέξανδρο Υψηλάντη, που επικεφαλής του Ιερού Λόχου στις 24 Φεβρουαρίου 1821 διάβηκε τον Προύθο ποταμό στην περιοχή της Μολδαβίας και κάλεσε τους ραγιάδες σε ξεσηκωμό με την ιστορική διακήρυξη του «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Τα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, για συμβολικούς και άλλους αμφίβολης εγκυρότητας λόγους, καθιερώθηκε η έναρξη της Παλιγγενεσίας να εορτάζεται και να τιμάται κάθε 25 Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Έτσι, η επέτειος αποκτά διττή σημασία και αξία, τόσο εθνική, όσο και θρησκευτική.

Σήμερα, ανατρέχοντας στα γεγονότα της Παλιγγενεσίας αισθανόμαστε υπερήφανοι και συγκινημένοι για τον τιμημένο Ελληνικό Αγώνα. Σε μια εποχή κρίσιμη, όπως η σημερινή, όπου ο Ελληνισμός δέχεται επικίνδυνες βολές, επιβάλλεται να σταθούμε προσεχτικά σ’ ορισμένα θέματα που αφορούν τις περιόδους κάμψης, κατάπτωσης και εκφυλισμού που γνώρισε η Ελληνική Επανάσταση.

Να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και να αποτελέσουν για μας τους σύγχρονους Έλληνες τα σημεία αυτά «Έργα πολιτικής διδαχής προς αποφυγήν». Αποτελούν μελανές σελίδες του Αγώνα ο Εμφύλιος, μεταξύ πολιτικών και οπλαρχηγών, τότε που ο ήρωας των Δερβενακίων, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, παρέμεινε σε κρίσιμες ώρες για το έθνος έγκλειστος στις φυλακές. Τότε που ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δολοφονήθηκε από αδελφικό χέρι και πλήθος άλλων αγωνιστών βρέθηκαν αποδιωγμένοι και ταπεινωμένοι.

Την εποχή που το Επαναστατικό έργο βάραινε τους ώμους κάθε Έλληνα, βρέθηκε μια μερίδα από Πρόκριτους, Κοτζαμπάσηδες, που προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, αποδυνάμωσαν με τις ενέργειές τους τον δίκαιο Αγώνα.

Οι πολύτιμες παρακαταθήκες του Αγωνιστή του ’21, Στρατηγού Μακρυγιάννη, στα Απομνημονεύματά του σηματοδοτούν ως ανεκτίμητη αναφορά την πορεία του Έθνους.

Η ανάγκη να εκφράζουμε δράση συλλογικής συνείδησης και όχι ατομικής.

«Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ” όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”. Και στο εξής να μάθομε γνώση, αν θέλομε να φκιάσομε χωριό να ζήσομε όλοι μαζί.»

Υπεύθυνοι και στο σήμερα, είμαστε όλοι “εμείς”.

Με εκτίμηση

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Γεώργιος Βαρυθυμιάδης

Η Γενική Γραμματέας  Αθηνά Σωτηριάδου