Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του Ο.Η.Ε. για την Προώθηση μίας Δημοκρατικής και Ισότιμης Διεθνούς Τάξης(2012 – 2018), πρώην Γραμματέας της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. και επικεφαλής του Τμήματος Αναφορών του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Συγγραφέας 9 βιβλίων συμπεριλαμβανόμενου και του “Η Γενοκτονία Εναντίον των Αρμένιων και η Συσχέτιση του Συνεδρίου Γενοκτονιών 1948” (‘The Genocide Against the Armenians and the Relevance of the 1948 Genocide Convention’, Haigazian Univeristy Press, Βυρηττός 2010) και της νομολογίας της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. (σε συνεργασία με τον Δικαστή Jakob Möller, N.P.ENGEL, Στρασβούργο 2009). Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου της σχολής Διπλωματίας της Γενεύης, καθηγητής Νομικής της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ (1970), καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Göttingen 1977. Αμερικανός και Ελβετός υπήκοος.

Η Dr. phil. Tessa Hofmann, Magistra Artium και Επίτιμη Καθηγήτρια, σπούδασε Φιλολογία (Σλαβική Λογοτεχνία και Γλώσσα, Σπουδές Αρμενικής Γλώσσας) και Κοινωνιολογία, στο Πανεπιστήμιο Freie Universität του Βερολίνου. Την περίοδο 1983 – 2015, διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών, του Πανεπιστημίου FUB. Από το 2008 έως το 2012 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης σε Διεθνή Ερευνητικά Προγράμματα (Εσωτερική μετανάστευση από την Αρμενία και τη Γεωργία). Από το 2015 μέχρι σήμερα, είναι ανεξάρτητη μελετητής και συγγραφέας. Έχει προβεί σε πολυάριθμες εκδόσεις, που αφορούν στην Ιστορία, στον Πολιτισμό και στην παρούσα Πολιτική κατάσταση της Αρμενίας και της διασποράς της, στη Γενοκτονία, με επίκεντρο τη Γενοκτονία από το οθωμανικό καθεστώς και στις μειονότητες της Τουρκίας και του Νότιου Καυκάσου. Από το 1979, εργάζεται εθελοντικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως Πρόεδρος του Μη κερδοσκοπικού Οργανισμού Ομάδα Εργασίας Αναγνώρισης της Γενοκτονίας, για Διεθνή κατανόηση. Είναι επίσης, ιδρυτικό στέλεχος και εκπρόσωπος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης για την προώθηση της οικουμενικής Μνήμης για τα θύματα της Γενοκτονίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Δρ. Δικαίου, Μεϊχανετσίδης Βασίλειος, έχει σπουδάσει Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Θρησκεία, Δίκαιο, Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Βυζαντινές και Ανατολικές Σπουδές, Διαχείριση Ειρήνης, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία, σε διάφορα ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια (Φινλανδία, Σουηδία, Ιταλία, Ελλάδα). Έχει διδάξει για αρκετά χρόνια στα Ευρωπαϊκά Σχολεία των Βρυξελλών. Έχει εργασθεί ως Ειδικός Σύμβουλος του Πρέσβη της Κύπρου και της Αγίας Έδρας και των Οργανισμών του ΟΗΕ στη Ρώμη. Είναι ο εμπνευστής και ο συνεπιμελητής του πρωτοποριακού τόμου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τίτλο “Η Γενοκτονία των Οθωμανών Ελλήνων, Μελέτες για την κρατική εκστρατεία εξολόθρευσης των Χριστιανών της Μικράς Ασίας (1912-1922) και των συνεπειών της: Ιστορία, Νόμος, Μνήμη”, T. Hofmann, M. Bjornlund, V. Meichanetsidis (Νέα Υόρκη & Αθήνα, 2011).

Ο Robert Shenk είναι επίτιμος καθηγητής αγγλικής γλώσσας, του Πανεπιστημίου της Νέας Ορλεάνης. Είναι επίσης συνταξιούχος καπετάνιος του Αμερικανικού Ναυτικού (U.S. Naval Reserve), έχοντας εκτελέσει καθήκοντα σε αντιτορπιλικό και σε πολεμικά ναυτικά πλοία στο Βιετνάμ. Ένα κεφάλαιο της ναυτικής ιστορίας του Shenk “Ο Αμερικάνικος στόλος της Μαύρης Θάλασσας” (America’s Black Sea Fleet), από το 2012, απεικονίζει τις φρικαλεότητες, που έλαβαν χώρα εναντίον των Ελλήνων του Πόντου, το 1921. Το Φεβρουάριο του 2020, ο Shenk και ο Sam Koktzoglou, από το Σικάγο, δημοσίευσαν μια ολοκληρωμένη έκθεση αρχείων από καπετάνιους αμερικάνικων αντιτορπιλικών, με έδρα τη Σαμψούντα, κατά την περίοδο 1921-1922, με τίτλο: “Η ελληνική Γενοκτονία στα Αμερικανικά Ναυτικά ημερολόγια.”

Ο Benny Morris γεννήθηκε στο Ισραήλ το 1948. Μετά τις σπουδές του στο Ισραήλ, τις Η.Π.Α. και το Ηνωμένο Βασίλειο (Διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Cambridge), εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Jerusalem Post κατά την περίοδο 1978-1990. Από το 1997, διδάσκει ιστορία της Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Ben-Gurion (Ισραήλ). Κατά την περίοδο 2015-2018, ήταν επισκέπτης καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Georgetown της Ουάσινγκτον. Ανάμεσα στις δημοσιεύσεις του μπορείτε να βρείτε τα βιβλία: “Οι Συνοριακοί Πόλεμοι του Ισραήλ, 1949-1956” (1993), “Επανεξέταση του Προβλήματος της Γέννησης του Παλαιστίνιου Πρόσφυγα” (2004), “1948, Μια Ιστορία του Πρώτου Αραβο-Ισραηλινού πολέμου” (2008). Επιπλέον, είναι ο συν-συγγραφέας (μαζί με τον Dror Zee’evi) του βιβλίου “Η Τριακονταετής Γενοκτονία, η Καταστροφή των Χριστιανικών Μειονοτήτων της Τουρκίας, 1894-1924” (2019). Έχει δημοσιεύσει, επίσης, άρθρα στους The New York Times, The New York Review of Books, The New Republic, The Guardian, The Observer, The Daily Telegraph, Die Welt, και Corriere della Sera.

Ο Dror Ze’evi διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Ben Gurlon της Νεγκέβ. Από το 2006 έως το 2009, διατέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών του Ισραήλ. Ο Ze’evi έχει εκδώσει διάφορα βιβλία και άρθρα σχετικά με την Οθωμανική κοινωνική και πολιτιστική ιστορία. Η τελευταία έρευνά του, σε συνεργασία με τον B. Morris, επικεντρώνεται στην αρμενική σφαγή, 1894-1924.

Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης γεννήθηκε στο Άνω Ζερβοχώρι της Νάουσας, το 1948, από γονείς πρόσφυγες. Το ακαδημαϊκό έτος 1966-1967 πέρασε με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Tübingen, όπου σπούδασε Ιστορία, Λαογραφία και Πολιτικές Επιστήμες. Το Δεκέμβριο του 1989 εκλέχθηκε λέκτορας της Ιστορίας του Ελληνισμού της Ανατολής, από τον 15ο αιώνα και εξής, ενώ στη συνέχεια εκλέχθηκε καθηγητής της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε Κοσμήτορας της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας και Πρόεδρος του Κέντρου Ποντιακών Μελετών. Έχει συγγράψει συνολικά 46 βιβλία, σχετικά με τη Νεότερη Ιστορία και τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Ο Harutyun Marutyan είναι Κοινωνικός και Πολιτιστικός Ανθρωπολόγος, επικεφαλής ερευνητής στο Τμήμα Σύγχρονων Ανθρωπολογικών Μελετών, του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας και Εθνογραφίας, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Αρμενίας. Έλαβε το πρώτο του Διδακτορικό από το Ινστιτούτο Εθνογραφίας, της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (Μόσχα). Το 2007, έλαβε το δεύτερο Διδακτορικό του στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας και Εθνογραφίας του Yerevan. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη μνήμη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, το μετασχηματισμό της εθνικής ταυτότητας, τα σύγχρονα εθνικά κινήματα, την εικονογραφία, τον παραδοσιακό αρμενικό πολιτισμό και τη φτώχεια. Ο Harutyun Marutyan είναι συγγραφέας τριών μονογραφιών: “Το εσωτερικό των παραδοσιακών κατοικιών των Αρμενίων. Δεύτερο μισό του 19ου – αρχές του 20ου αιώνα” (Yerevan: Ακαδημία Επιστημών του ArmSSR, 1989, στη ρωσική γλώσσα), “Ο ρόλος της Μνήμης στη δομή της Ταυτότητας: Ερωτήσεις θεωρίας” (Yerevan: Noravank, 2006, Arm.), “Εικονογραφία της Αρμενικής ταυτότητας. Τόμος 1: Η μνήμη της Γενοκτονίας και το κίνημα Karabagh” (Yerevan: Gitutyun, 2009, αρμενική και αγγλική γλώσσα). Έχει επίσης συνεισφέρει σε πέντε συλλογικά έργα, μεταξύ των οποίων “Αρμενικές λαϊκές τέχνες, πολιτισμός και ταυτότητα” (Bloomington και Indianapolis: Indiana University Press, 2001), “Καταστροφές στην εποχή του Στάλιν στην Αρμενία: Ιστορία, Μνήμη, καθημερινή Ζωή” (Yerevan: Gitutyun, 2015, στην αρμενική γλώσσα) και έχει συγγράψει περισσότερα από εκατό ακαδημαϊκά άρθρα.

Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκτός από τις πολιτικές ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται οι πολιτικές μνήμης, σχετικά με τις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες της Τουρκίας, η Ιστορία του πολιτικού συγκεντρωτισμού και, ως πρώην Διευθυντής των Ηνωμένων Εθνών, ενδιαφέρεται για το Διεθνές Προσφυγικό Δίκαιο. Το 1999 ξεκίνησε μια δημόσια πολιτική πρωτοβουλία, για την υποψηφιότητα της Κωνσταντινούπολης, ως Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα, η οποία υλοποιήθηκε το 2010. Το 2018 ξεκίνησε μια διαδικτυακή απολογητική καμπάνια, απευθυνόμενη στους Αρμένιους, η οποία υποστηρίχθηκε από μεγάλο αριθμό Τούρκων Λογίων, καθώς επίσης και από 32.000 πολίτες.

Το νέο του βιβλίο “L’Âme de la Turquie” (= Η ψυχή της Τουρκίας), από της εκδόσεις Nevicata, κυκλοφόρησε το 2020.

Ο Tamer Çilingir είναι ακτιβιστής, ερευνητής και συγγραφέας, από τον Πόντο. Γεννήθηκε το 1965 σε οικογένεια εξισλαμισμένων Ελλήνων και κατάγεται από την Τραπεζούντα. Είναι ο συγγραφέας του πρώτου τούρκικου βιβλίου, σχετικά με τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, Pontus Gerçeği (Η αλήθεια του Πόντου), το οποίο εκδόθηκε το 2016 από τις εκδόσεις Belge. Έγραψε το βιβλίο στα τουρκικά και περιέβαλε σε αυτό έγγραφα, βασισμένα στα μυστικά αρχεία της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Από το 2016 συμμετέχει σε ομιλίες και συνέδρια σχετικά με τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Εξακολουθεί και γράφει άρθρα, που αφορούν στην Ιστορία και στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, για πολλές τουρκικές εφημερίδες και περιοδικά.

Ο Παναγιώτης Γιαταγαντζίδης είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και διευθύνει το δικηγορικό γραφείο Π. Γιαταγαντζίδης & Συνεργάτες, στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, όπου υπήρξε ερευνητής, κατά τα έτη 1978-1981. Υπήρξε εισηγητής στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τα έτη 1989-1994 και καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δικαστών, κατά τα έτη 1999-2004. Έχει δώσει πολυάριθμες διαλέξεις για τα θεσμικά όργανα και το Ουσιαστικό Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι διαλέξεις απευθύνονταν σε Δικαστήρια, Δικηγορικούς Συλλόγους και επαγγελματικούς φορείς στην Ελλάδα, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις Η.Π.Α.. Ως δικηγόρος, έχει χειριστεί σημαντικό αριθμό υποθέσεων ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Ο Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης είναι Ομότιμος Καθηγητής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (ULB), μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι επίσης επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Oradea, Λιέγης, Λίλλης, Αθηνών, Κρήτης και Θεσσαλονίκης. Ως επισκέπτης καθηγητής, δίδαξε σε πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, κυρίως στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία, το 1994, για το σύνολο του έργου του και ιδιαίτερα για το βιβλίο “Στις απαρχές της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας” (Prix Gegner) και το 1999 για την “Ιστορία της αρχαίας και μεσαιωνικής φιλοσοφίας” (Prix Montyon). Μέχρι το 2000, ασχολήθηκε κυρίως με την αρχαία και μεσαιωνική φιλοσοφία, ενώ έκτοτε ασχολείται με τη σύγχρονη φιλοσοφία και με σύγχρονους προβληματισμούς, με αφετηρία το βιβλίο του “Η εγγύτητα και το ζήτημα του ανθρώπινου πόνου.” (2005) και “Η φιλοσοφία αντίκρυ στο ζήτημα της πολυπλοκότητας.” (2 τόμοι, 2014). Το 2019 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Η αφηγηματική βία”. Το έργο του αποτελείται από 220 μελέτες Φιλοσοφίας, 10 βιβλία, ενώ έχει διευθύνει 20 συλλογικές πραγματείες μόνος ή με συνεργασίες. Το έργο του έχει δημοσιευθεί κυρίως στα γαλλικά. Ως καθηγητής, δίδαξε σε περισσότερους από 30.000 φοιτητές και εκπαίδευσε πολλούς ερευνητές, εκ των οποίων 17 έχουν γίνει Καθηγητές Πανεπιστημίου στο Βέλγιο και σε χώρες του εξωτερικού (Ιαπωνία, Ιράν, Κογκό, Ισπανία, Αγγλία, Καναδάς).

Ακροατήρια: Εκπαιδευτικοί θεσμοί, Μη Κερδοσκοπικοί Οργανισμοί, Επιχειρήσεις, Κυβερνητικές Υπηρεσίες

• • • • 1981 Πτυχίο Επιστημών της Βιομηχανικής Τεχνολογίας.
      • 1989 Μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου της Βαλτιμόρης.
      • 2011 Επίτιμος Διδάκτορας Γραμμάτων του Κολεγίου SUNY, της Πολιτείας του Buffalo.
      • 13 χρόνια εργασίας στην εκπαίδευση και στην ανθρωπιστική εργασία, κατά τις δεκαετίες του ’70, ’80, ’90 στη Νότια Αφρική, στη Ζιμπάμπουε, στη Ζάμπια, στη Ρουάντα.
      • 11ετής εργασιακή εμπειρία στο Λύκειο, ως Ιεροδιδάσκαλος.
      • 12 χρόνια εργασίας στην εκπαίδευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Γενοκτονία.

  Ο Carl Wilkens είναι Συνιδρυτής και Διευθυντής του Οργανισμού “World outside my shoes”(Ο κόσμος πέρα από ‘μένα).
  Είναι ο μόνος Αμερικανός, που επέλεξε να μείνει στο Kigali της Ρουάντα, κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1994. Ο ίδιος, μαζί με τους Ρουαντέζους συναδέλφους του, συνεργάστηκαν για να σώσουν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων.
  

Η Δρ. Μαίρη Στυλίδη είναι κάτοχος Πτυχίου Εργοθεραπείας, του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, κάτοχος Διπλώματος Παιδαγωγικής, της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης της Κρήτης, κάτοχος Πτυχίου Διεθνούς Συνεργασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας, του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, κάτοχος Πτυχίου MBA, στη Διαχείριση Καταστροφών και Διδακτορικού Διπλώματος Disaster Psychology, του Πανεπιστημίου Headway των Η.Π.Α.. Εργάζεται στον τομέα της Ειδικής Αγωγής, του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ενώ είναι Διεθνής Σύμβουλος στον τομέα της εκπαίδευσης, της υγείας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επί του παρόντος, διεξάγει τη μεταδιδακτορική της έρευνα στο Αλέππο της Συρίας, σχετικά με το “Σύνδρομο Ανθρώπινης Καταστροφής”.

Ο Haider Elias είναι συνιδρυτής και πρόεδρος του Οργανισμού Yazda (Οργανισμός Γιαζίντι που ιδρύθηκε για να στηρίξει τη μειονότητα των Γιαζίντι μετά την Γενοκτονία που διεπράχθη εναντίον τους τον Αύγουστο του 2014. Ο οργανισμός, επίσης ίδρυσε την εκστρατεία της Nadia Murad). Ο Haider Elias είναι συνιδρυτής της εκστρατείας της Nadia Murad. Εκπαίδευση: Πτυχίο Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιο του Χιούστον. Ο Haider Elias εργάστηκε στο παρελθόν για την Αμερικανική κυβέρνηση στο Ιράκ ως μεταφραστής και πολιτιστικός σύμβουλος. Έχασε τον μικρότερο αδελφό του στην επίθεση εναντίον του λαού των Γιαζίντι τον Αύγουστο του 2014 και έλαβε μέρος στην παροχή βοήθειας στα θύματα για την προάσπιση των μελλοντικών γενοκτονιών κατά των μειονοτήτων. Από το 2010 έζησε στο Χιούστον του Τέξας.

Ο Δρ. Νίκος Μιχαηλίδης είναι Επίκουρος Καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Missοuri στο St. Louis. Έχει διδάξει στο παρελθόν στα Πανεπιστήμια Rutgers και Princeton. Η σημερινή έρευνά του επικεντρώνεται στην πολιτική ανθρωπολογία, στη μουσική και την αναβίωση των εθνικών ταυτοτήτων, καθώς επίσης και στην πολιτική διαχείριση της συλλογικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς στην Τουρκία. Έχει πραγματοποιήσει εκτενή επιτόπια έρευνα στην Τραπεζούντα, στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα. Ο Δρ. Μιχαηλίδης ολοκληρώνει -επί του παρόντος- το πρώτο του βιβίλιο, με τίτλο “Μουσική και η αναβίωση των Εθνικότητας στην Τουρκία”, το οποίο θα εκδοθεί από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Indiana των Η.Π.Α.

Ο Άγγελος (Ευάγγελος) Συρίγος είναι αναπληρωτής καθηγητής διεθνούς δικαίου και εξωτερικής πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχόλης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. Έχει εργασθεί στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ (1993-1994), για το Συμβούλιο της Ευρώπης και ως δικηγόρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών, αρμόδιος για τη μετανάστευση και την ιθαγένεια (2012-2015) και ως Ειδικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009), αρμόδιος για τους ελληνόπαιδες του εξωτερικού και τους μουσουλμανόπαιδες στη Θράκη. Έχει υπηρετήσει σε θέσεις ευθύνης για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μειονοτήτων, διαφάνειας και τηλεπικοινωνιών. Βραβεύτηκε το 1992 από την Ακαδημία Αθηνών για εργασία του, σχετική με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας τιμήθηκε με ‘Επαινο από το Δ’ Σώμα Στρατού στη Θράκη, για υπηρεσίες προς τη μειονότητα της Θράκης και με Εύφημο Μνεία, από το Γενικό Επιτελείο Στρατού, για τη συνεισφορά του στη δημιουργία πομακικού – ελληνικού λεξικού. Έχει γράψει βιβλία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, στις 07 Ιουλίου 2019, στην Α Αθηνών. Είναι παντρεμένος με την Ειρήνη Σταματούδη και έχουν τρία παιδιά.

Ο Theriault δίδαξε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Worcester (U.S.A.), στο οποίο είναι πλέον Αναπληρωτής Αντιπρόεδρος Ακαδημαϊκών Σχέσεων. Ο Theriault ερευνά την άρνηση της Γενοκτονίας, την αποτροπή της Γενοκτονίας, τις σχέσεις που ακολουθούν μετά τη Γενοκτονία, ανάμεσα σε θύτη και θύματα, τις επανορθώσεις και τη μαζική βία εναντίον των γυναικών. Προεδρεύει της Ομάδας Μελέτης για την Επανόρθωση της Αρμένικης Γενοκτονίας και ήταν ο κύριος συγγραφέας της έκθεσής της, το Μάρτιο του 2015, “Επίλυση με Δικαιοσύνη”. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα και κεφάλαια περιοδικών, επιμελήθηκε πολλά περιοδικά, ενώ έχει πραγματοποιήσει ομιλίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκλεγμένος το 2017 και το 2019, ο Theriault είναι σήμερα Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών για τη Γενοκτονία. Μαζί με τον Samuel Totten, συνέγραψε το βιβλίο “Το Συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για τη Γενοκτονία: Μια Εισαγωγή”, το οποίο κυκλοφόρησε το 2019.

Ο Israel W. Charny είναι μακροχρόνιος Διευθυντής του Ινστιτούτου Ολοκαυτώματος και Γενοκτονίας της Ιερουσαλήμ, το οποίο και ίδρυσε μαζί με τον Elie Wiesel και τον αείμνηστο Shamai Davidson, MD, ειδικευμένο στην αντιμετώπιση των επιζώντων του Ολοκαυτώματος, το 1981. Η ίδρυση πραγματοποιήθηκε εν αναμονή του περίφημου Πρώτου Διεθνούς Συνεδρίου για το Ολοκαύτωμα και τη Γενοκτονία, το 1982, το οποίο ο Charny συνέλαβε και ηγήθηκε των προσπαθειών, ενάντια στις σοβαρές πιέσεις, που δέχτηκε από τις κυβερνήσεις Τουρκίας και Ισραήλ, οι οποίες επιδίωξαν τη ματαίωσή του. Το τελευταίο του βιβλίο τιτλοφορείται “Η Μετάδοση της Γενοκτονίας” και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, ασκήσεις εκμάθησης για τον αναγνώστη/φοιτητή.

Ο Steven Leonard Jacobs, DHL, είναι καθηγητής Θεολογικών Σπουδών και Ομότιμος καθηγητής Ιουδαϊκών Σπουδών, της έδρας Aronov, του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα. Οι κύριοι ερευνητικοί τομείς του είναι η Εβραϊκή Βίβλος, οι Εβραιο-Χριστιανικές σχέσεις, το Ολοκαύτωμα, ιστορικές και σύγχρονες Γενοκτονίες. Είναι ο συγγραφέας, συντάκτης και μεταφραστής περισσότερων από δεκαπέντε βιβλίων και περισσότερων από πενήντα σχετικών άρθρων και κεφαλαίων βιβλίων.

Ο Samuel Totten είναι αμερικανός καθηγητής Ιστορίας, που διακρίθηκε για την υποτροφία του, σχετικά με τη Γενοκτονία. Ο Totten διατέλεσε ως διακεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας, στο Fayetteville, όπου δίδαξε από το 1987 έως το 2012 και υπηρέτησε ως αρχισυντάκτης του περιοδικού “Genocide Studies and Prevention” (Γενοκτονία. Μελέτες και Πρόληψη). Είναι Μέλος του Συμβουλίου του Ινστιτούτου για το Ολοκαύτωμα και τη Γενοκτονία, της Ιερουσαλήμ. Υπήρξε επίσης υπότροφος Fulbright στο Κέντρο Διαχείρισης Συγκρούσεων, του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ρουάντα.